Accessibility
Contrast
Increase Font
Decrease Font

Rewalidacja Indywidualna

mgr Dorota Szpakowska, mgr Urszula Łysak, mgr Agnieszka Rotarska


     Rewalidacja indywidualna jest to ogół działań, które podejmuje się, aby pomóc dziecku z niepełnosprawnością osiągnąć najwyższy z możliwych dla niego poziom funkcjonowania psychicznego i fizycznego. W czasie pracy z dzieckiem z niepełnosprawnością wszystkie działania mają na celu doskonalenie funkcji niezaburzonych oraz optymalne usprawnianie tych, w których wystąpiły dysfunkcje.

Rewalidacja indywidualna jest blokiem zajęć wspomagających rozwój dziecka: zajęć rozwijających, kompensacyjnych, usprawniających. Uczniowie na zajęciach:

  •     rozwijają kompetencje komunikacyjne

  •     rozumienie mowy i umiejętności porozumiewania się,

  •     kształcą sprawność grafomotoryczną,

  •     rozwijają umiejętność segregowania w zbiory i kategoryzowania wg cech istotnych,

  •     doskonalą umiejętność koordynacji i organizacji wzrokowo - ruchowej,

  •     bogacą zasobu słownictwa i wiadomości o świecie,

  •     podnoszą umiejętności społeczne.

 

Podczas zajęć wykorzystywane są następujące metody pracy:

  •     metody oglądowe oparte na obserwacji, które pozwalają dziecku zapoznać się z rzeczywistością, zjawiskami i wydarzeniami.

  •     metody oparte na słowie (opowiadanie, opisy, pogadanki, prace z książką)

  •     metoda malowania dziesięcioma palcami (R. F. Show); pomaga dziecku w pokonywaniu lęków, wzmacnianiu wiary we własne siły; ma wartości diagnostyczne.

  •     metoda uczenia przez naśladownictwo:

  •     naśladownictwo ruchowe i statyczne (wychowanie fizyczne, rytmika, plastyka,

  •     technika, czynności samoobsługi);

  •     naśladownictwo werbalne (kształcenie i nauka mowy);

  •     naśladownictwo zachowań i postaw.

  •     metoda zabawy: od manipulacyjnych, ruchowych, konstrukcyjnych do tematycznych.

  •     metoda gier dydaktycznych; należą do nich:

  •     metoda stymulacyjna, np. sztuczne wytwarzanie fragmentu rzeczywistego tj. wyścigi przy użyciu klocków;

  •     metoda sytuacyjna; tzn. stwarzanie sytuacji i przewidywań następstw;

  •     metoda swobodnej pracy M. Montessori, gdzie myślą koncepcji wychowania jest życie dziecka ,,Pomóż mi zrobić to samemu".

  •     metoda W. Sherborne, czyli Metoda Ruchu Rozwijającego; ma właściwości relaksu, oparta jest na zabawie. Dostarcza psychicznych i fizycznych doznań, które pobudzają świadomość ciała, kontrolę nad nim, powodując dobre samopoczucie.

  •     metoda stymulacji polisensorycznej - czyli uczenie polisensoryczne.

  •     metoda Dobrego Startu.

  •     metoda instrumentalna, czyli pozytywne wzmacnianie poprawnych form zachowania się i osiągnięć po udanym wykonaniu zadania.

  •     metoda komputerowego wspomagania - pełni dwie funkcje: jest narzędziem ułatwiającym proces komunikowania się oraz stymuluje procesy poznawcze dziecka.

  •     naturalna nauka języka.

 

Program terapii przewidziany jest dla uczniów, którzy zostali zakwalifikowani do zajęć rewalidacji indywidualnej. Zarówno treści, jak i rodzaje ćwiczeń oraz stopień trudności nauczyciel prowadzący zajęcia dobiera sam, uwzględniając: wiek dziecka i jego predyspozycje rozwojowe, rodzaj zaburzeń oraz występujące trudności. Nauczyciel prowadzący z dzieckiem zajęcia terapii sam decyduje o zakresie materiału, jaki przewiduje do realizacji z danym dzieckiem i w danym roku jego nauki, pamiętając o jego możliwościach i predyspozycjach rozwojowych. Pamiętając o ciągłym i systematycznym utrwalaniu zdobytych i wypracowanych umiejętności. Zajęcia trwają około 60 minut, podczas zajęć uczniowie korzystają z szeregu pomocy, które sprzyjają odkrywaniu przez dzieci radości płynącej z uczenia się.